1. Wij willen in ons dorp of wijk activiteiten organiseren rondom zorg of welzijn.
Hoe pakken wij dat het beste aan?
2. Hoe krijgen we eenzame mensen zover dat ze mee gaan doen?
3. Hoe kunnen we zorgen voor continuïteit
4. Wat is RIGHT TO CHALLENGE?
1. Wij willen in ons dorp of wijk activiteiten organiseren rondom zorg of welzijn. Hoe pakken wij dat het beste aan?
Vilans heeft een leidraad gepubliceerd Burgerinitiatieven in zorg en welzijn voor dummies. Prima informatie om met jullie initiatief samen door te lopen:
https://www.vilans.nl/docs/vilans/publicaties/burgerinitiatieven-in-zorg-en-welzijn.pdf
2. Hoe krijgen we eenzame mensen zover dat ze mee gaan doen?
Deze vraag houdt veel initiatieven bezig, zowel startende als meer volwassen initiatieven komen dit in hun dagelijks praktijk tegen. Hier is niet een kant en klare-oplossing voor aan te dragen. Allereerst is het natuurlijk een recht van een individu om te kiezen waar hij/zij aan mee wil doen.
Een goed contact met de formele zorg (huisarts, fysiotherapie, maatschappelijk werk e.v.) vanuit een wederzijdse signalerende functie is hierbij van groot belang. Bereik met elkaar het niveau dat je elkaar weet te vinden. Geef hierbij aan wat de (on)mogelijkheden zijn van jouw initiatief. Verder kun je via een persoonlijke benadering en met een open houding mensen benaderen/uitnodigen het gesprek aan te gaan.
3. Hoe kunnen we zorgen voor continuïteit?
Een goede en regelmatige communicatie met je doelgroep is hier van het grootste belang. Denk hierbij aan een nieuwsbrief waar je succesverhalen in opneemt en waar artikelen doorverwijzen naar je website voor meer informatie. Persoonlijk contact vanuit het initiatief met inwoners heeft ook de grote voorkeur. Enthousiasme, positieve en aansprekende verhalen.
Gebruik de aanwezige netwerken in de gemeenschap en spreek mensen aan op hun kwaliteit. Een open houding en biedt ruimte voor eigen initiatief, zodat inwoners het initiatief als van zichzelf gaan beschouwen.
4. Wat is RIGHT TO CHALLENGE?
Een op het eerste oog een eenvoudige vraag, maar in de praktijk zien we hier verschillende interpretaties ontstaan. Hieronder geven we, in het kort, het wettelijk kader aan en hoe daar binnen de verschillende partijen een interpretatie aan wordt gegeven.
In de nieuwe Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo 2015) is een amendement opgenomen: het Right to Challenge. Kort gezegd biedt het Right to Challenge de mogelijkheid aan bewoners en buurtinitiatieven zorg- en ondersteuningstaken overnemen en betrokken te worden bij de uitvoering van Wmo-beleid. Dit past goed bij het uitgangspunt van de Wmo om burgers en hun netwerken te activeren. Binnen de Wmo is participatie een belangrijk onderdeel. Het Right to Challenge maakt de weg vrij voor het aandragen van eigen ideeën voor beleid en eigen voorstellen voor uitvoering
In overleg met het ministerie VWS wordt de volgende werkdefinitie gehanteerd van het Right to Challenge in de Wmo:
• Er is altijd sprake van een maatschappelijk initiatief; (zorg)instellingen kunnen geen challenge indienen, maar als georganiseerde bewoners zich bijvoorbeeld verenigd hebben in een zorgcoöperatie, dan is dit wel mogelijk.
• De challenge biedt (veronderstelde) voordelen ten opzichte van het door de gemeente gecontracteerde aanbod. Deze voordelen kunnen onder andere betrekking hebben op de prijs (aanbod wordt meer kostenefficiënt uitgevoerd) en/of de kwaliteit (aanbod leidt tot hogere klanttevredenheid).
• Het aanbod waar de challenge betrekking op heeft, komt altijd (deels) in de plaats van een door de gemeente gecontracteerd aanbod. Met andere woorden: er kan geen sprake zijn van (volledig) additioneel aanbod.
Landelijke Samenwerkingsverband Actieve bewoners (LSA) definieert het Right to Challenge als volgt:
Het Right to Challenge gaat over het recht van bewoners om publieke taken over te nemen van hun gemeente. Het zijn taken die zij beter of goedkoper kunnen uitvoeren dan de gemeente, of taken die voordelen opleveren voor de buurt als zij die zelf uitvoeren. Met het Right to Challenge verschuiven initiatieven van overheid naar burgers. Bewoners krijgen hiervoor de middelen en verantwoordelijkheid.
De Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) definieert het Right to Challenge als volgt:
Het Right to Challenge (RtC) staat voor: het Recht om Uit te dagen. De kern van de aanpak is dat een groep (georganiseerde) bewoners taken van gemeenten kunnen overnemen als zij denken dat het anders, beter, slimmer en/of goedkoper kan. De relatie tussen overheid en bewoners verandert zo in een opdrachtgever-opdrachtnemer relatie. Bron: www.vng.nl/right-to-challenge
De gemeente Rotterdam kwam tot de volgende drie betekenissen van het Right to Challenge:
• Het Right to Challenge is een alternatieve vorm van maatschappelijk aanbesteden.
• Het Right to Challenge is een instrument om ruimte te bieden aan nieuwe spelers en initiatieven.
• Het Right to Challenge is één van de instrumenten voor maatschappelijke en bestuurlijke innovatie. (bron: ‘Zo ken het ook’, Gemeente Rotterdam 2015).
Terug naar boven